O jakich przepisach prawa musisz pamiętać podczas importu z Chin?

O jakich przepisach prawa musisz pamiętać podczas importu z Chin? Zajmując się importem z Chin musisz pamiętać nie tylko o przepisach prawa chińskiego, ale i polskiego oraz europejskiego. Jeśli nie jesteś prawnikiem, ani nie interesujesz się zagadnieniami z dziedziny prawa, może być Ci trudno zrozumieć zawiłości tych trzech regulacji. Dlatego stworzyliśmy dla Ciebie małą ściągę, która pozwoli Ci poznać najważniejsze zagadnienia dotyczące importy z Chin do Polski.

Incoterms – Międzynarodowe Reguły Handlu

International Commercial Terms (Incoterms) to pierwsze przepisy, z którymi powinieneś się zapoznać planując import z Chin. Dzięki nim dowiesz się, jak koszty, ryzyka i odpowiedzialność dzielą się pomiędzy nabywcę i sprzedawcę towarów. Warunki sprzedaży, a także transportu zawarte w Międzynarodowych Regułach Handlu są przyjęte na całym świecie i odnoszą się do Konwencji ONZ dotyczącej Kontraktów dla Międzynarodowej Sprzedaży Dóbr. Incoterms to zbiór 11 zasad zalecanych i publikowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC). Należą do nich:

  1. EXW – Ex-Works (z zakładu)

Ta regulacja dotyczy kosztów i ryzyka, które ponosi kupujący podczas procesu wysyłki.

  1. DDP – Delivered Duty Paid (dostarczone, cło opłacone)

Tu z kolei opisana jest odpowiedzialność sprzedawcy za transport.

  1. DAP – Delivered At Place (dostarczone do miejsca)

Ta zasada mówi, że sprzedawca odpowiada za dostarczenie towaru do określonego miejsca, jednak jego rozładunek leży w gestii kupującego.

  1. CIP – Carriage And Insurance Paid To (koszty transportu i ubezpieczenie opłacone do)

Według tego zapisu sprzedawca jest odpowiedzialny za zawarcie umowy i opłacenie kosztu ubezpieczenia towaru w na rzecz kupującego.

  1. DPU – Delivered At Place Unloaded (dostarczone do miejsca, rozładowane)

W tej regule jest mowa o tym, że sprzedawca pokrywa koszty transportu i bierze odpowiedzialność związaną z dostarczeniem towarów do określonego miejsca rozładunku.

  1. FCA – Free Carrier (franco przewoźnik)

Ten zapis reguluje kwestię ubezpieczenia oraz przygotowania i przekazania przez sprzedawcę towaru przewoźnikowi wskazanemu przez kupującego.

  1. CPT – Carriage Paid To (koszty transportu opłacone do)

W świetle tej regulacji sprzedawca opłaca koszty dostawy i musi przygotować towar do transportu, jednak to kupujący ponosi koszty ubezpieczenia towaru.

  1. FAS – Free Alongside Ship (franco wzdłuż burty statku)

Zapis ten oznacza, że odpowiedzialność za koszty transportu i ryzyko sprzedawcy kończą się w momencie dostarczenia towarów do burty statku w oznaczonym porcie nadania.

  1. FOB – Free On Board (franco statek)

Tu podobnie jak w FAS, sprzedawca ponosi koszty i ryzyko, jednak tylko do chwili przekroczenia towaru przez burtę statku.

  1. CFR – Cost And Freight (koszt i fracht)

Według tej reguły od momentu załadunku na statek w porcie nadania sprzedawca nie ponosi kosztów ubezpieczenia towarów.

  1. CIF – Cost, Insurance And Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht)

Ta regulacja oznacza, że sprzedawca jest odpowiedzialny za zawarcie umowy i opłacenie ubezpieczenia towaru w na rzecz kupującego.

Reguły Incoterms nie obowiązują firm spedycyjnych i transportowych, a jedynie importerów i eksporterów. Ich stosowanie jest fakultatywne, a przepisy rządzące daną umową między sprzedawcą a kupującym mają przed nimi pierwszeństwo.

Umowa o zachowaniu poufności

W Europie obowiązuje umowa NDA, która chroni tajemnice handlowe i wrażliwe dane przed ich ujawnieniem stronie trzeciej. Niestety w Chinach taka umowa pomiędzy stronami transakcji nie zapewnia żadnej ochrony, dlatego warto zdecydować się na zawarcie chińskiego odpowiednika NDA, czyli umowy NNN. Jej zapisy chronią przedsiębiorców z zagranicy przed naruszeniami własności intelektualnej w trzech obszarach:

  • Non-Disclosure – oznacza zakaz ujawniania tajemnic handlowych osobom trzecim;
  • Non Use/Non Compete – jest to ochrona przed nieautoryzowanym kopiowaniem, powielaniem, czy też po prostu kradzieżą pomysłu, koncepcji lub opatentowanego produktu;
  • Non-Circumvention – ten zapis chroni przed wytwarzaniem i sprzedażą produktu bez wiedzy i zgody przedsiębiorcy.

Bardzo ważne jest, by umowę NNN podpisać przed ujawnieniem jakichkolwiek informacji. Pozwoli to zweryfikować czystość intencji drugiej strony transakcji oraz poznać zakres ochrony, jaką obie strony chcą być objęte. Istotną kwestią jest również język, w jakim zostaje sporządzona umowa o zachowaniu poufności. Przedsiębiorcy najczęściej decydują się na podpisanie umowy w języku polskim i angielskim, jednak nie jest to dobre rozwiązanie. Trzeba pamiętać, że umowa musi być egzekwowalna w chińskim sądzie, a co za tym idzie powinna być skonstruowana w języku urzędowym tego państwa. W przeciwnym razie, w przypadku ewentualnego sporu, zapisy w niej zawarte mogą być nieodpowiednio zinterpretowane przez sąd, co z kolei może mieć bardzo nieprzyjemne konsekwencje.

Przepisów międzynarodowych, europejskich, chińskich i polskich, które są istotne podczas importu towarów z Chin jest znacznie więcej. W tym wpisie umieściliśmy jedynie te najważniejsze kwestie, o których powinien pamiętać każdy polski przedsiębiorca produkujący lub sprowadzający z Chin towary. Egzekwowanie tych przepisów, a także wielu innych, może być ze strony importera bardzo kłopotliwe, dlatego firmy pośredniczące w imporcie, takie jak IMCHEX, świadczą usługę pomocy prawnej. Dzięki skorzystaniu z takiej oferty, przedsiębiorca z Polski może być pewny, że zarówno polscy, jak i chińscy prawnicy czuwają nad prawidłowym i zgodnym z prawem przebiegiem transakcji, a także będą go reprezentować w razie wystąpienia sporu z Chińskim producentem, dostawcą, czy sprzedawcą.

Zobacz również:

Scroll to Top

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub odczyt wg ustawień przeglądarki.